📄 complete_mutation_cell.m
字号:
% 2.6 变异
%遗传算法子程序
%Name: mutation.m
%变异
function [newpop]=complete_mutation_cell(popsize,pop,pm,i,fun_num,var_num,up_range,down_range)
%函数说明
%入口参数:pop 当前处理的种群,
% popsize 种群大小,
% pm 变异概率
% i 当前处理代数
% fitvalue 当前代的适应度数组
% fun_num 函数序列号,
% up_range 自变量的相对上限,
% down_range 自变量的相对下限
%出口参数:newpop 准子代
%功能说明:在相对定义域的个体上加地位的高斯扰动,实现小范围内的变异。
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
%调试用语句
% popsize=16;
% n=100000;
% pop1_init=randperm(n); %产生1到32的整数
% pop2_init=randperm(n);
% pop(1,:)=pop1_init(1:popsize); %将前几个整数作为初始群体
% pop(2,:)=pop2_init(1:popsize);; %将前几个整数作为初始群体
%
%
% pop;
% i=5;
% popsize=10;
% pop=[1023,980,2133,726,1946,657,1702,1224,1522,807;
% 2025,2565,1773,2340,2354,1144,2061,240,1573,825]
% chromlength=12;
% pm=0.7;
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
dai_t=i*10^i;
% dai_t = i;
% up_range=5;
% down_range=-5;
% max_gauss=1/(sqrt(2*pi*1/(dai_t)));
pop_con = pop;
% switch fun_num
% case 1
% % pop_con=(pop-10000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=100;
% down_range=-100;
%
% case 2
% % pop_con=(pop-1000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=10;
% down_range=-10;
%
% case 3
% % pop_con=(pop-10000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=100;
% down_range=-100;
%
% case 4
% % pop_con=(pop-10000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=100;
% down_range=-100;
%
% case 5
% % pop_con=(pop-30000)./1000; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=30;
% down_range=-30;
%
% case 6
% % pop_con=(pop-10000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=100;
% down_range=-100;
%
% case 7
% % pop_con=(pop-12800)./10000; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=1.28;
% down_range=-1.28;
%
% case 8
% % pop_con=(pop-50000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=500;
% down_range=-500;
%
% case 9
% % pop_con=(pop-51200)./10000; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=5.12;
% down_range=-5.12;
%
% case 10
% % pop_con=(pop-32000)./1000; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=32;
% down_range=-32;
%
% case 11
% % pop_con=(pop-60000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=600;
% down_range=-600;
%
% case 12
% % pop_con=(pop-10000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=100;
% down_range=-100;
%
% case 13
% % pop_con=(pop-10000)./100; %将大定义域的值转变到 实际的定义域中,便于进行高斯扰动变异
% up_range=100;
% down_range=-100;
% otherwise
% % break
% return;
% end
% var_num = 10;
for i=1:var_num
for j=1:popsize
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% 对个体的后位进行高斯扰动变异
if rand<pm
newpop_con(i,j)=pop_con(i,j);
else
% newpop_con(i,j)=pop_con(i,j)+awgn(0,dai_t);
newpop_con(i,j)=pop_con(i,j)+normrnd(0,1/dai_t);
end
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%% 判断新生成的个体是否超界,如果超界则加减高斯扰动的最大值
if newpop_con(i,j)>up_range(i)
newpop_con(i,j)=up_range(i);
elseif newpop_con(i,j)<down_range(i)
newpop_con(i,j)=down_range(i);
end
newpop = newpop_con;
% switch fun_num
% case 1
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+10000;
% case 2
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+1000;
% case 3
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+10000;
% case 4
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+10000;
% case 5
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*1000+30000;
% case 6
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+10000;
% case 7
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*10000+12800;
% case 8
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+50000;
% case 9
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*10000+51200;
% case 10
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*1000+32000;
% case 11
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+60000;
% case 12
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+10000;
% case 13
% newpop(i,j)=newpop_con(i,j)*100+10000;
% otherwise
% break
% end
end
end
% newpop;
⌨️ 快捷键说明
复制代码
Ctrl + C
搜索代码
Ctrl + F
全屏模式
F11
切换主题
Ctrl + Shift + D
显示快捷键
?
增大字号
Ctrl + =
减小字号
Ctrl + -